Stalen plaat van titaniumlegering

Titaniumlegering is een legering die bestaat uit titanium als basis en andere toegevoegde elementen.Titanium heeft twee soorten homogene en heterogene kristallen: een dicht opeengepakte hexagonale structuur onder 882 ℃ α titanium, een kubisch lichaam gecentreerd boven 882 ℃ β titanium.

Legeringselementen kunnen worden ingedeeld in drie categorieën op basis van hun invloed op de faseovergangstemperatuur:

① Stabiel α De elementen die de faseovergangstemperatuur verhogen zijn α Stabiele elementen omvatten aluminium, koolstof, zuurstof en stikstof.Aluminium is het belangrijkste legeringselement van een titaniumlegering, dat een aanzienlijk effect heeft op het verbeteren van de sterkte bij kamertemperatuur en hoge temperatuur van de legering, het verminderen van het soortelijk gewicht en het verhogen van de elastische modulus.

② Stabiel β De elementen die de faseovergangstemperatuur verlagen zijn β Stabiele elementen kunnen in twee typen worden verdeeld: isomorf en eutectoïde.Producten die een titaniumlegering gebruiken. De eerste omvat molybdeen, niobium, vanadium, enz.;Dit laatste omvat chroom, mangaan, koper, ijzer, silicium, enz.

③ Neutrale elementen zoals zirkonium en tin hebben weinig effect op de faseovergangstemperatuur. Zuurstof, stikstof, koolstof en waterstof zijn de belangrijkste onzuiverheden in titaniumlegeringen.Zuurstof en stikstof in α Er is een hoge oplosbaarheid in de fase, wat een aanzienlijk versterkend effect heeft op titaniumlegeringen, maar het vermindert de plasticiteit.Het zuurstof- en stikstofgehalte in titanium wordt gewoonlijk gespecificeerd op respectievelijk minder dan 0,15 ~ 0,2% en 0,04 ~ 0,05%.Waterstof in α De oplosbaarheid in de fase is zeer laag, en overmatig waterstof opgelost in titaniumlegeringen kan hydriden produceren, waardoor de legering bros wordt.Het waterstofgehalte in titaniumlegeringen wordt gewoonlijk onder de 0,015% gehouden.Het oplossen van waterstof in titanium is omkeerbaar en kan worden verwijderd door vacuümgloeien.